پووووووف...از امتحانی سخت برگشته ام و با چنگال در حال پفک خوردن هستم.چون
خیلی زشت میدارم که دست هایم و ناخن های زیبایم پفکی شود.(و زشت میدارم
یعنی دوست نمی دارم)،نمی دانید که..و امروز امتحان چنان سخت بود که نشسته
بودم و حساب می کردم که پاس می شوم یانه و به این نتیجه رسیدم که به حول و
قوه ی الهی یازده خواهم شد و این خیلی خوب است و در ضمن ریدم بر سر تا ته
کینز و آدام اسمیت و همه این عن ها که نمی گذارند ما آرامش داشته باشیم و
الان شونصد بار است که درباره کینز و نمودارهایش در همه ی کتاب هایمان می
خوانم و آخر هم نخواهم فهمید وقتی بهره بکشد پایین سپرده گذاری میکشد بالا
یا آن هم می کشد پایین و حاضرم حتی خودم بروم بکشم پایین و بگویم بیایید
سرش را بخورید کسکشا ولی حیف که آلت مربوطه را ندارم و الان در سرم همهمه
است وهزاران نفر دارند با هم حرف می زنند یکی درباره نرخ تورم و دلار و طلا
سخنرانی میکند، که باید به او گفت درت را بزار خواهشن و یکی می گوید من
دولت تعیین می کنم که باید به او گفت گه نخور و دخترک کوچکی در گوشه ی مغزم
کز کرده است و زمزمه می کند نورمایند آی ل فایند ساموان لایک یو،یکی به
دادش برسد،خیلی طفلکی است.
امیدوارم نمره بالاتری هم گرفته باشی
من یه گربه هستم و تا زمانی که یکی را پیدا کنی که ارزش تو را بدونه کنارت هستم ... فکرش را نکن ... میدونم پیدا کردن کسی که لیاقت تو را داشته باشه سخته اما آی نو یو ویل فایند ساموان که سیو یو لایک دایموند
آی هوپ:))