تنهایی و دل گرفتگی به آدم احساس یوزلس بودگی می دهد. و نه اینکه شما واقعا
یوزلس باشید ها..نع..از خیلی های دیگر هم یوز فول ترید اما احساس یوز لسی
بر شما چیره می شود و حتا در مواردی پیروز هم می شود و شما را به گای عظما
می دهد و الان دقیقا به این صورتم که یک شعله ای درون قلبم پت پت می کند و
هی به من می گوید تو یک بیس چارساله ی یوزلسِ به گای عظما رفته ی بدبختِ عن
بیش نیستی و هعی این را تکرار می کند و می خواهم قلبم را بدهم آشغالی ببرد
تا انقدر من را اذیت نکند و ناقابلیتی هایم را به رخم نکشد.آیا کسی یک قلب خر نمی خواهد؟
تازه اینکه خیلی خوبه!
هنوز مونده تا ویستت افورت بشی !
صبر کن!
ابرفض:|
سلام
قلم با نمک و جذابی داری. تقریبا همه ی پست هات را خوندم. همیشه توی قصه ی بچه ها جغد پرنده ی دانای جنگله، توام انسان دانایی هستی، نه؟ و البته احساساتی.
موفق باشی
دانا رو که نمدونم
لطف داری
اما احساساتی رو آره بدجورم
ندید همش را میخوام
سرت کلاه میره:))
پس خودت میدونی که ارزشش خیلی بیشتر از این ها ست و خیلی خاطر خواه داره