شما را نمی دانم ولی ما می گوییم پَرچَخ زدن، و بدین صورت است که وقتی آدم گلاب به رویمان شیدن اسهالی می شود و تا می کشد پایین به همه جای خلا گند می زند می گوییم پرچخ زده است. می خواهم بگویم بعضی از آدم ها هم همینجورند.پرچخ می زنند به کل زندگی آدمی.همه جا ردی هست که زندگیت را گهی کرده است.مهر،اردی بهشت،اسفند،سه شنبه،دی،دمِ دانشگاه.به هر طرف که نگاه می کنی می بینی ریده می شود توی حالت.می خواهم بگویم کاش پاک کننده ای بود که همان وقت که اینها پرچخ می زنند بشوید و ببردش که نماند به دیوار زندگی.که خشک نشود،که بعد پاک کردنش مصیبت شود.
ما میگوییم ریَن دِش riyan desh!
ها؟
از همه چیز مهم تره ، کل ِ زندگی نجس میشود ، دیگر نماز ندارد که!
زندگیمونو نجس کردن خدانشناسا