217

داشتم فکر می کردم چقدر خوب بود اگر دستگاهی بود که می توانستیم انرژِی خشم های فروخورده و عقده های سرکوب نشده ی خودمان را از آن استخراج کنیم.بدین صورت که آدمی وارد دستگاه می شد و دستگا او را پرس می کرد تا شیره اش در بیاید و بسته به ذات هر انسانی یک مایع سیاه وبدبو ازش خارج می شد،حالا یکی کمتر و یکی بیشترتر.بعد هم این انرژی ها را همینجوری ول نمی کردیم که.به جای اینکه انرژی هسته ای داشته باشیم و هی تحریم شویم در انرژی عقده ای شکوفا می شدیم.از بس خیلی هایمان حسرت همه چیز به دلمان مانده است.از بس خیلی هایمان هی داد نزده و ایم و سرکوب کرده ایم.فقط تصورش را بکنید اگر نصف این انرژی ها آزاد بشود چرخ توربین ها و ژنراتورها با چه شدتی خواهد چرخید.تازه در دنیا هم حرف اول را از نظر انرژی عقده ای خواهیم زد.وقتی هم اینها از بدن آدمی بیرون برود شادتر خواهیم بود،حتا نفس کشیدن هم راحت تر می شود.نترسید قرار نیست انرژی های عقده ایمان ته بکشد،همگیمان کسانی را می شناسیم که حتا 24 ساعت مدام هم پرس شوند.هی گندِ عقده ازشان خارج می شود!