من همیشه یک دور ریزنده بوده ام.همیشه تا توانسته ام وسایلی که از نظر خودم اضافه بوده اند به دورها ریخته ام.بدون هیچ رحمی.حال امروز داشتم به این فکر می کردم که بالاخره وسایل هم روح دارند.ندارند؟ شاید همان دم که روانه ی سطل آشغال می شده اند آهی پرسوز از نهادشان کشیده اند و مرا نفرین کرده اند که این چنین همیشه دور انداخته می‌شوم. شاید آشغال ها دلی داشته اند و شکسته است که همیشه چینی دلم بند زده است..