54

چهار عدد قرص استامینوفن کدوئین را بدون رحم به معده ام خورده ام و الان احساس سرخوش بودگی بر من مستولی شده است و سرم که 3کیلو بود و روی بدنم سنگینی می کرد الان از پر کاهی سبک تر شده است و تنها مشکلی که دارم این است که معده ام دارد با من دعوا می کند و چاره ی او هم یک رانیتیدین است.بله من یک انسان قرصی هستم و خودم را به قرص بسته ام و خعلی بد است که یک انسان بیس چارساله در حدی دوز به گاروندگی اش بالا باشد که اندازه ی پیرزنی صدساله قرص بخورد. و کاش که اثر این استامینوفن ها دائمی بود و همیشه سرخوش بودم و همیشه شنگول می زدم.البته در حالت عادی هم زیاد فرقی ندارم فقط دوز کسخلی ام کمی پایینتر است. فکر کنم راه زیادی هم نمانده باشد بدون قرص. و بعضی وقت ها انقدر زندگی بر انسان سخت می گیرد که آدم ترجیح می دهد کلن بزند کانال دیگر و هعی بگوید و بخندد و سرخوش باشد.البته در این مورد اطرافیان سرخوش می شوند نه خود انسان.انسان فقط بیشتر به گا می رود.

نظرات 1 + ارسال نظر
morghe sokhari جمعه 5 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 02:48 ق.ظ

من بازم میگم هیچی اندازه ژلوفن تاثیر نداره
دیدم که میگما
از رو معدم حرف نمیزنم
خواستی نمونش رو هم ببینی میتونی به پروفایل من مراجعه کنی
البته بعد از چند وقت هر یدونش رو که میخوری مغزت برای سلامتیت صلوات میفرسته اما معدت فش خوار مادره که حوالت میکنه

آره خیلی خوبه
اما امشب در دسترس نبود
مجبور به خوردن کدئین شدم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد