117

می دانید؟باید همیشه زور بالای سرمان باشد تا موفق شویم.چه می شد اگر مجبور بودیم همه ی ساعاتمان را برنامه ریزی کنیم تا وقتی وقت اضافه می آوریم اصلن غصه نخوریم؟هاع؟چه میشد؟اصلن وقتی اضافه نمی آمد که به غصه خوردن بگذرد که.شش ساعت خوابیدن که لازمه ی وجود هر بنی بشری است.یک ساعت هم برای دلتنگ شدن بس است.بیشتر باشد آدمی به گا می رود.آدمیست دیگر.اسب آبی که نیست که به گا نرود.برای بقیه ساعت ها هم برنامه ریزی دقیقی نمی خواهد به همین سوی چراغ.هرکاری می خواهیم بکنیم،فقط حق دلتنگ شدن نداشته باشیم و هی از همه چیز لذت ببریم.عشق کنیم با کارها.با درس خواندن.با غذا خوردن.با کتاب خواندن.حتا از دستشویی رفتن هم باید لذت برد.کم است؟تخلیه می شویم خوب.دلتنگی را نباید در همه ی ساعات پخش کرد.برای قلب ضرر دارد.فرسایش قلب می گیرد آدمی.