می دانید؟خیلی وقت است از دانشمندها ناامید شده ام و تصمیم گرفته ام خودم که به اندازه ی کافی بزرگ شدم دست به کار شوم و شروع کنم به چیزهایی که اینها حتا به ذهنشان هم خطور نکرده است که باید بسازند.اینها یا دارند قانون گرانش زمین را از اول کشف می کنند یا بمب اتم می سازند و هزاران چس و گوزِ هوایی دیگر.می خواهم شامپو بسازم.شاید با خودتان بگویید اینقدر در مذمت دانشمندان سخنرانی کردی که بگویی می خواهم شامپو بسازم؟ریده ای عزیزم.همان شامپو را همان دانشمندان کون نشور خیلی سال پیش ساخته اند.ولی باید بگویم که اشتباه فکر کرده اید. این که یک شامپوی معمولی نیست.شامپویی است برای دل های خشک.دل های خشک که مانند کویر لم یزرع شده اند تنها به آب یاری نیاز ندارند،باید نرم هم بشوند در ضمن.بدین صورت که دل را در می آوریم.با شامپوی مخصوصش می شوییم و می گذاریم کامل کف کند و بعد آن را آبکشی کرده و سرجایش می گذاریم. تبریک می گویم شما صاحب یک دل نو و ارجینال شدید و حتا می توانید درونش گل کاری کنید.فقط مواظب باشید خارهایش دلتان را زخمی نکند.هنوز چسب زخم دل را کشف نکرده ام.در مورد دل های سنگ هم از من کاری ساخته نیست.بکنید بیاندازید دور بهتر است به زعم من.
yekiam vase man beza kenar!!
چشم:))
نوشته هات را دوست میدارم
لطف داره ای:دی